Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

O animus είπε "Γέλα με τα πάθη σου"

Γέλα με τα πάθη σου. Τα πάθη μπορούν να ξυπνήσουν μία πρωτόγνωρη ηδονή μέσα σου. Ηδονή και πόνος άλλωστε αλληλοσυνδέονται.
Ορισμένες φορές ταυτίζονται.

Και οδηγούν το ένα στο άλλο.
Η ηδονή και ο πόνος.
Εκρηκτικό ζεύγος.
Έντονες αντιδράσεις.
Εσωτερικά αποτελέσματα.
Ρίχνουν λίπασμα στον σπόρο της αυτοκαταστροφής που προυπάρχει στη σκέψη σου. Δεν απολαμβάνεις στο μέγιστο βαθμό μια στιγμή ευτυχίας-στιγμή γιατί την ευτυχία σε στιγμές μόνο τη συναντάς. Φροντίζεις να γεμίσεις με αμφιβολίες και φόβους το μυαλό σου, να αντικαταστήσεις νοητά την ευχάριστη παροντική στιγμή με μία μελλοντική τραγική. Να υποβαθμίσεις το συναίσθημα για να μην νομίσει κάποιο αόρατο γιγάντιο χέρι πως είσαι αλαζόνας και σε χτυπήσει με δύναμη. Και πονέσεις πολύ. Οπότε, κάνεις τον πόνο συνήθεια. Τον προκαλείς και ο ίδιος, για να αποφύγεις τη μεταβολή. Αν βρίσκεσαι σε διαρκή πόνο δεν υπάρχει έντονη μεταβολή ή συναισθηματική πτώση. Υπάρχει μία στασιμότητα με ελαφριές κλιμακώσεις. Δεν επιτρέπεις στον εαυτό σου να γευτεί έστω και λίγο την ευτυχία για να μην καταπέσεις στον πόνο, γιατί τότε ο πόνος δεν θα σε ικανοποιεί. Πώς να ανεχτείς τη μιζέρια αυτή όταν έχεις δει, όταν έχεις νιώσει αυτό το αίσθημα μέγιστης ευτυχίας; Ζεις στον πόνο σου, στο δικό σου σκοτάδι, στο δικό σου υπόγειο, αρνούμενος να γνωρίσεις την άλλη πλευρά για να μην αναγκαστείς να κινηθείς. Γιατί αν κινηθείς συνειδητοποιείς τις αλλαγές και τις μεταβάσεις.Και στη συνέχεια τις εντοπίζεις παντού, στην αλλαγή των εποχών, στις σχέσεις σε, σε... Αλλά τελικά την εντοπίζεις και σε σένα. Εξωτερικά και εσωτερικά. Η ύστατη στιγμή που έρχεσαι αντιμέτωπος με το φαινόμενο του θανάτου, με αυτή την πτώση, με το γήρας. Στην ύστατη αυτή στιγμή βλέπεις τον πόνο σα θάνατο, σαν ένα μικρό θάνατο. Αυτός είναι κάτι άγνωστο για σένα και τρομάζεις. Δεν θες να εντοπίζεις πια ούτε τον πόνο, ούτε την αλλαγή. Θες να γυρίσεις την πλάτη στο θάνατο. Και έτσι μένεις στάσιμος. Στο δικό σου υγρό, σάπιο κόσμο, να ερεθίζεις το νου και το σώμα, να σε κρατάς αλυσοδεμένο.
Στάσου λίγο εδώ. Μπερδεύτηκες. Σου είπα γέλα με τα πάθη σου. Με την αυτοκαταστροφική σου φύση τα πάθη σου σε γέλασαν. Ανέπτυξαν μία μορφή δειλίας μέσα σου. Αποδέξου τα γεγονότα. Πώς να θυσιάσεις το στιγμιαίο συναίσθημα ευτυχίας γι΄ αυτό το αίσθημα του κυνηγημένου; Γέλα με τα πάθη σου γιατί μόνο έχοντας βιώσει τον πόνο μπορείς να νιώσεις, να κατανοήσεις και να εκτιμήσεις τη στιγμιαία ευτυχία. ΄Ολα κινούνται,όλα αλλάζουν, η μια μεταβολή προκαλεί μια άλλη και εναλλάσει τα συναισθήματα και τα γεγονότα δημιουργώντας αυτή την κατάσταση της ζωής. Γέλα, γιατί μετά ή πιο μετά και πιο μετά ακόμη θα βιώσεις κάτι στιγμιαία ευτυχές.

Ζούζουλο




Αναγνώστες